Rondtrekken door Cebu en Palawan!
Door: Meike
Blijf op de hoogte en volg Meike
14 April 2015 | Filipijnen, Calinan
Ben ik dan vanuit het ontzettend mooie Palawan! Zoals altijd, weet ik niet waar ik moet beginnen met vertellen. We hebben in een paar dagen zoveel onwerkelijke dingen meegemaakt en ik ben een tikkeltje overenthousiast!!!
Ik ga weer even terug naar de dag dat we vertrokken uit Calinan. Ja, dat was lastig. Ik moest afscheid nemen van m'n kleine vriendje Cheepy (of Chipiy, Cheepiy, Chipie... Ik ben een beetje gestopt met erachter proberen te komen hoe je het daadwerkelijk schrijft), wat ik denk ik nog het moeilijkste vond aan het weggaan. Er zijn ongelofelijk veel lieve en leuke kindjes te vinden rondom het ziekenhuis, maar alle kindjes hebben, naar mijn weten, een "goed" leven. Cheepy woont met zijn oudere broer, Rodrigo, bij zijn opa (zijn moeder heeft de benen genomen en zijn vader is een pedofiel....) in een hutje zo groot als mijn kamer! Dus naast dat ik de band die ik met Cheepy opgebouwd heb moest verbreken, moest ik hem achterlaten onwetend hoe hij terecht gaat komen.. Maar goed, ik zal het weer over wat leukere dingen gaan hebben. Dus, nadat we onze koffers hadden ingecheckt (we waren inmiddels ook al aangekomen op het vliegveld dus) en we ergens ons avondeten hadden gegeten, zaten we na 9 weken weer in het vliegtuig. Verassend genoeg hadden we geen, naar onze verwachting, vertraging, maar steeg het vliegtuig een half uur eerder als geplant op! Na een klein uurtje stonden we op het vliegveld van het eiland Cebu, om hier de komende 3 dagen te verblijven. Met 2 taxi's reden we naar het pension waar we de eerste nacht verbleven. En het was een enorme meevaller, voor het geld dat we ervoor betaald hadden, had ik er vrij weinig van verwacht. Maar het was allemaal prima, een knus kamertje met stapelbedden en een badkamer, prima naar mijn idee! Vermoeid van het afscheid en natuurlijk de reis, ben ik "vroeg" het bovenste stapelbed ingedoken. Nu ik eraan terug denk, moet ik zeggen dat ik nog niet écht op tijd sliep, er was namelijk wifi in de kamer......
We hadden besloten om de volgende ochtend extra vroeg op pad te gaan, zodat we de hele dag hadden om Cebu City te verkennen. Aan het eind van de middag zouden we de 3 uur durende busreis naar Oslob moeten afleggen, om hier de tweede nacht te slapen. Om half 9 vertrokken we per jeepney naar het eerste punt waar we naartoe wilde; de kerk. Het was ook nog eens eerste Paasdag, dus het was er extra druk. De mensen hier zijn erg Christelijk, maar een klein deel van de bevolking gelooft in een andere geloof. Het is niet dat ik veel met mijn geloof doe, maar ik vind het wel erg mooi om te zien hoe de mensen hier geloven. Wat foto's gemaakt in de kerk, om dadelijk trots aan mijn oma's te kunnen laten zien en daarna door gelopen naar de tweede culture plek; het oude oorlogsfort! Trouwens... We zijn niet met z'n 4en, wat wel de planning was, maar we hebben maar even een tourgids meegesleurd vanuit Calinan! Super fijn om iemand met ons mee te hebben die het land, de taal en de mensen kent. Nou, dat gooide ik er maar even tussendoor. Na het oorlogsfort zijn we op zoek gegaan naar het museum, die heel jammer genoeg gesloten was... Het was dan ook, zoals ik al eerder schreef, Pasen. Veel meer konden we niet bedenken om te doen in Cebu City, dus besloten we onze rugtassen in te pakken om vervroegd naar Oslob te rijden met de bus. Aan het eind van de middag kwamen we aan in Oslob en ons pension was niet moeilijk te vinden (dankzij onze tourgids). Ook dit pension was helemaal leuk, zelfs nog beter als de eerste! De kamer bestond uit 2 gewone bedden, een stapelbed en een badkamer mét een warme douche! Als je de deur uit liep, stond je gelijk in de mooie tuin van het pension. Hier hebben we dan ook de hele avond zitten kaarten, praten en rum gedronken. Nadat we natuurlijk eerst ons avondeten op hadden, wat voor ons gekookt werd waar we bij zaten! De keuken en de tafel waar je aan kon eten was namelijk in dezelfde kleine ruimte, super grappig!
De volgende "ochtend", ik zou ook midden in de nacht kunnen zeggen... Oké, ik stel me aan, maar we stonden om 6 uur alweer klaar om op pad te gaan. We gingen eindelijk datgene doen waar ik al zolang naar uit keek, zwemmen met walvishaaien! Je ging met vissersbootjes de zee op. Niet ver van de kust af mochten we het water in en binnen een paar minuten zwom daar de eerste walvishaai. En groot datie was! Op bepaalde momenten was het gewoon mogelijk om ze aan te raken en soms ging het zelfs gewoon per ongeluk. Bizar, dat zulke grote beesten zo dichtbij je kunnen komen. Na dit avontuur en een lekker ontbijtje aan het strand, reden we door naar de watervallen midden in de bergen. Het was er ontzettend mooi en het water was heerlijk om in te zwemmen! Rond een uur of 10 waren we alweer terug van een spectaculaire ochtend. We hebben onze tassen weer ingepakt, geluncht in hetzelfde privé restaurant en hebben daarna de bus weer teruggenomen naar het eerste pension in Cebu City, waar we onze laatste avond in Cebu doorbrachten. We hadden een soort buffet als diner, daarna dronken we nog een biertje in de stad waarna we weer teruggingen naar het pension, om hier nog even wat te praten en daarna te gaan slapen.
De volgende ochtend stonden we weer vroeg op om onze koffers weer in te pakken en naar het vliegveld te vertrekken. Jammer genoeg hadden we deze keer geen geluk, het vliegtuig was deze keer wel vertraagd. Maar geen groot probleem, na een paar uurtjes gewacht te hebben zaten we dan in het vliegtuig. Palawan was eindelijk daar!! Binnen een uurtje stonden we op het mini vliegveldje. We hadden geluk, we werden namelijk opgehaald door een vriend van Obi, onze eerste reisgids. En nog meer geluk hadden we, zijn vriend had al een heel programma om ons de komende dagen rond te touren door Palawan! Zijn oom bracht ons naar het eerste pension die we geboekt hadden. Ook hier was het super mooi, heel peacefull en ja, heel tof. We dropten onze koffers en gingen opzoek naar een restaurantje om te eten. Al snel hadden we er een gevonden; Europees eten! Nadat we gegeten hadden, nam Niko, de nieuwe reisgids dus, ons mee de stad rond. Eerst hebben we een rondje gewandeld over de boulevard en daarna hebben we wat kroegjes opgezocht om weer het super goede Filipijnse bier te drinken.
De volgende dag mochten we weer switchen van pension; Niko had een beter pension voor ons wat naast zijn huis lag. Zo was het handiger voor hem om ons op te zoeken. Prima. Ons koffer lieten we achter in het pension, om op de laatste dag in Palawan weer op te halen, en met onze rugtassen werden we in een jeep naar het nieuwe pension gereden. Ook weer helemaal prima! Nadat we de tassen hadden afgezet gingen we naar het strand, van te voren hadden we de nodige boodschappen gedaan om er een lekker dagje van te maken. Het was echt een super mooie plek, ik wist niet wat me overkwam (maar dat gevoel heb ik de afgelopen weken bijna elke dag wel een keer gehad...) We hadden gezelschap van een Duitse oude man (zoals ik hem beschreef; a typical German) die in een hutje aan het strand woont. We mochten gebruik maken van zijn "achtertuin"; het strand. De man woont trouwens het ene half jaar in dit hutje in Palawan, het andere half jaar woont hij in Duitsland! Wat een verschillende werelden... Rond lunchtijd hadden we een lekkere lunch, die we hadden gekocht en meegenomen vanuit de supermarkt. Daarna heb ik nog de rest van de middag gezwommen en natuurlijk veel in de zon gelegen, om te proberen mijn bruine kleurtje nog even te versterken! In de namiddag gingen we terug naar het pension, om allemaal even te douchen. We dineerden in het restaurant van Niko's moeder, die naast het pension zit. Het pension is trouwens van zijn oom, dus de hele familie leeft bij elkaar.. Nadat we gegeten hadden gingen we naar een plek waar we vuurvliegjes konden zien! In een klein bootje vaarden we door een rivier en langs de kant vlogen allemaal vuurvliegjes. Super mooi! Hierna gingen we terug naar het pension om hier tot laat buiten te zitten praten en bier te drinken.
De volgende ochtend nam Niko ons mee naar het Tweede Wereldoorlog museum van zijn opa! Zijn opa had zelf ook nog meegevochten en Niko's overgroot-opa is onthoofd.. Zijn hoofd is in Japan en zijn lichaam in de Filipijnen! Heel interessant om de andere kant van deze oorlog van dichtbij te zien, bij ons gaat het vooral veel over Duitsland etc. etc. terwijl ze hier net zo hard door Japan werden aangevallen. Aan het eind van de middag hebben we spullen gehaald om lekker te barbecueën! We mochten de tuin van Niko's oom gebruiken en hij en zijn gezin mochten in ruil daarvoor natuurlijk met ons mee eten. De barbecue bestond uit kip, vlees en (natuurlijk, want Meike was aanwezig) vis! En we hadden onze eigen broodjes-hamburger in elkaar gezet, heerlijk. De rest van de avond bestond (alweer) uit nog wat gezellig praten tot in de late uurtjes...
Een paar uurtjes nadat ik mijn bed was ingedoken, was het alweer tijd om te verkassen naar de volgende plek in Palawan. We werden opgehaald met een busje (die jammer genoeg helemaal volgepropt werd met de helft van de lokale bevolking, leek het wel...) en na een uur of 2 stonden we aan het strand van Sabbang! We schreven ons gelijk in voor de "onderground river tour" (ook meteen 1 van de 7 wereldwonderen...), want er stond een lange wachtrij, en gingen daarna opzoek naar een pension om de nacht door te brengen. Dit ging snel! We dropten onze tassen in het bamboe-hutje die we geboekt hadden en gingen daarna weer terug naar het strand, we waren namelijk bijna aan de beurt voor de tour! Toen ons nummer dan eindelijk werd omgeroepen, werden we met een vissersbootje naar een eilandje gebracht. Vanaf daar liep je door de "jungle" en na een tijdje kwam je bij de grot, waar je met een klein bootje naar binnen werd gevaren. Onwerkelijk dat zoiets kan! En dat ik even de kans krijg om een van de 7 wereldwonderen te zien.. Super! Hierna gingen we naar een andere jungle waar we ook met een bootje doorheen werden gevaren en nu komt het; er waren apen! Gewoon in het wild en van een paar meter afstand!! Op de terugweg hiervan kwamen we langs de zee, Meike zag golven en hup, Meike lag in de zee. Nog nooit heb ik zo'n hoge golven meegemaakt! Na het uur durende speelkwartier van ons tussen de golven, liepen we het strand verder af om vervolgens een restaurantje te vinden en het diner te eten. Hierna ben ik, voor mijn doen, lekker vroeg het bed ingedoken om even wat nachtrust in te halen!
Daar had ik dan ook de volgende ochtend veel baat bij, we pakten onze tassen weer vroeg in om door te trekken naar het plaatsje Tajtaj. Na een paar uur (4 denk ik) kwamen we hier aan. We bezochten het fort en trokken hierna door naar onze eind bestemming en het mooiste stuk van Palawan; El Nido! We hadden weer snel een pension gevonden en rond een uur of 6 konden we onze spullen hier droppen en onszelf even opfrissen. Hierna zijn we wat gaan eten aan het strand! Niks beters als een visje eten terwijl je met je voeten in het zand zit en de zee op de achtergrond kunt zien! Na het eten hebben we nog een mini strandwandeling gemaakt en zijn we weer met onze voeten in het zand beland, met een biertje erbij dit keer!
De volgende ochtend zaten we weer rond 8 uur aan het strand om te ontbijten. Niet veel later zaten we op de boot om de beroemde eiland tour te doen! We hebben op een dag 9 geweldig mooie plekken bezocht. Van verborgen stranden (dan moest je eerst een stukje zwemmen voordat je er was) naar super witte stranden naar zeesterren en een wereld vol mooie vissen onder water. Onbeschrijfelijk wat je mee maakt op zo'n dag!
Gisteren was een typisch lui dagje; uitgeslapen, strand bezocht, hier weer geslapen, veel in de zon gelegen, in de avond laat eten en op tijd naar bed!
Vandaag was een reisdagje, we vertrokken om 4 uur vanochtend in weer een busje terug naar de beginplek; Puerto Princesa. Nu is het tijd om onze koffers weer te pakken en de vliegtickets weer klaar te leggen. Morgen vliegen we naar Manilla, om hier een nachtje te slapen en de volgende dag vanuit hier naar China en vervolgens Amsterdam te vliegen! Heerlijk vooruitzicht, ik knuffel iedereen dood!!!
Oké, niet dood, want dan heb ik voor niks 11 weken gewacht.
Nou, dit was mijn heerlijke vakantie in Cebu en Palawan!! See you all in Holland :-)
Ik ga weer even terug naar de dag dat we vertrokken uit Calinan. Ja, dat was lastig. Ik moest afscheid nemen van m'n kleine vriendje Cheepy (of Chipiy, Cheepiy, Chipie... Ik ben een beetje gestopt met erachter proberen te komen hoe je het daadwerkelijk schrijft), wat ik denk ik nog het moeilijkste vond aan het weggaan. Er zijn ongelofelijk veel lieve en leuke kindjes te vinden rondom het ziekenhuis, maar alle kindjes hebben, naar mijn weten, een "goed" leven. Cheepy woont met zijn oudere broer, Rodrigo, bij zijn opa (zijn moeder heeft de benen genomen en zijn vader is een pedofiel....) in een hutje zo groot als mijn kamer! Dus naast dat ik de band die ik met Cheepy opgebouwd heb moest verbreken, moest ik hem achterlaten onwetend hoe hij terecht gaat komen.. Maar goed, ik zal het weer over wat leukere dingen gaan hebben. Dus, nadat we onze koffers hadden ingecheckt (we waren inmiddels ook al aangekomen op het vliegveld dus) en we ergens ons avondeten hadden gegeten, zaten we na 9 weken weer in het vliegtuig. Verassend genoeg hadden we geen, naar onze verwachting, vertraging, maar steeg het vliegtuig een half uur eerder als geplant op! Na een klein uurtje stonden we op het vliegveld van het eiland Cebu, om hier de komende 3 dagen te verblijven. Met 2 taxi's reden we naar het pension waar we de eerste nacht verbleven. En het was een enorme meevaller, voor het geld dat we ervoor betaald hadden, had ik er vrij weinig van verwacht. Maar het was allemaal prima, een knus kamertje met stapelbedden en een badkamer, prima naar mijn idee! Vermoeid van het afscheid en natuurlijk de reis, ben ik "vroeg" het bovenste stapelbed ingedoken. Nu ik eraan terug denk, moet ik zeggen dat ik nog niet écht op tijd sliep, er was namelijk wifi in de kamer......
We hadden besloten om de volgende ochtend extra vroeg op pad te gaan, zodat we de hele dag hadden om Cebu City te verkennen. Aan het eind van de middag zouden we de 3 uur durende busreis naar Oslob moeten afleggen, om hier de tweede nacht te slapen. Om half 9 vertrokken we per jeepney naar het eerste punt waar we naartoe wilde; de kerk. Het was ook nog eens eerste Paasdag, dus het was er extra druk. De mensen hier zijn erg Christelijk, maar een klein deel van de bevolking gelooft in een andere geloof. Het is niet dat ik veel met mijn geloof doe, maar ik vind het wel erg mooi om te zien hoe de mensen hier geloven. Wat foto's gemaakt in de kerk, om dadelijk trots aan mijn oma's te kunnen laten zien en daarna door gelopen naar de tweede culture plek; het oude oorlogsfort! Trouwens... We zijn niet met z'n 4en, wat wel de planning was, maar we hebben maar even een tourgids meegesleurd vanuit Calinan! Super fijn om iemand met ons mee te hebben die het land, de taal en de mensen kent. Nou, dat gooide ik er maar even tussendoor. Na het oorlogsfort zijn we op zoek gegaan naar het museum, die heel jammer genoeg gesloten was... Het was dan ook, zoals ik al eerder schreef, Pasen. Veel meer konden we niet bedenken om te doen in Cebu City, dus besloten we onze rugtassen in te pakken om vervroegd naar Oslob te rijden met de bus. Aan het eind van de middag kwamen we aan in Oslob en ons pension was niet moeilijk te vinden (dankzij onze tourgids). Ook dit pension was helemaal leuk, zelfs nog beter als de eerste! De kamer bestond uit 2 gewone bedden, een stapelbed en een badkamer mét een warme douche! Als je de deur uit liep, stond je gelijk in de mooie tuin van het pension. Hier hebben we dan ook de hele avond zitten kaarten, praten en rum gedronken. Nadat we natuurlijk eerst ons avondeten op hadden, wat voor ons gekookt werd waar we bij zaten! De keuken en de tafel waar je aan kon eten was namelijk in dezelfde kleine ruimte, super grappig!
De volgende "ochtend", ik zou ook midden in de nacht kunnen zeggen... Oké, ik stel me aan, maar we stonden om 6 uur alweer klaar om op pad te gaan. We gingen eindelijk datgene doen waar ik al zolang naar uit keek, zwemmen met walvishaaien! Je ging met vissersbootjes de zee op. Niet ver van de kust af mochten we het water in en binnen een paar minuten zwom daar de eerste walvishaai. En groot datie was! Op bepaalde momenten was het gewoon mogelijk om ze aan te raken en soms ging het zelfs gewoon per ongeluk. Bizar, dat zulke grote beesten zo dichtbij je kunnen komen. Na dit avontuur en een lekker ontbijtje aan het strand, reden we door naar de watervallen midden in de bergen. Het was er ontzettend mooi en het water was heerlijk om in te zwemmen! Rond een uur of 10 waren we alweer terug van een spectaculaire ochtend. We hebben onze tassen weer ingepakt, geluncht in hetzelfde privé restaurant en hebben daarna de bus weer teruggenomen naar het eerste pension in Cebu City, waar we onze laatste avond in Cebu doorbrachten. We hadden een soort buffet als diner, daarna dronken we nog een biertje in de stad waarna we weer teruggingen naar het pension, om hier nog even wat te praten en daarna te gaan slapen.
De volgende ochtend stonden we weer vroeg op om onze koffers weer in te pakken en naar het vliegveld te vertrekken. Jammer genoeg hadden we deze keer geen geluk, het vliegtuig was deze keer wel vertraagd. Maar geen groot probleem, na een paar uurtjes gewacht te hebben zaten we dan in het vliegtuig. Palawan was eindelijk daar!! Binnen een uurtje stonden we op het mini vliegveldje. We hadden geluk, we werden namelijk opgehaald door een vriend van Obi, onze eerste reisgids. En nog meer geluk hadden we, zijn vriend had al een heel programma om ons de komende dagen rond te touren door Palawan! Zijn oom bracht ons naar het eerste pension die we geboekt hadden. Ook hier was het super mooi, heel peacefull en ja, heel tof. We dropten onze koffers en gingen opzoek naar een restaurantje om te eten. Al snel hadden we er een gevonden; Europees eten! Nadat we gegeten hadden, nam Niko, de nieuwe reisgids dus, ons mee de stad rond. Eerst hebben we een rondje gewandeld over de boulevard en daarna hebben we wat kroegjes opgezocht om weer het super goede Filipijnse bier te drinken.
De volgende dag mochten we weer switchen van pension; Niko had een beter pension voor ons wat naast zijn huis lag. Zo was het handiger voor hem om ons op te zoeken. Prima. Ons koffer lieten we achter in het pension, om op de laatste dag in Palawan weer op te halen, en met onze rugtassen werden we in een jeep naar het nieuwe pension gereden. Ook weer helemaal prima! Nadat we de tassen hadden afgezet gingen we naar het strand, van te voren hadden we de nodige boodschappen gedaan om er een lekker dagje van te maken. Het was echt een super mooie plek, ik wist niet wat me overkwam (maar dat gevoel heb ik de afgelopen weken bijna elke dag wel een keer gehad...) We hadden gezelschap van een Duitse oude man (zoals ik hem beschreef; a typical German) die in een hutje aan het strand woont. We mochten gebruik maken van zijn "achtertuin"; het strand. De man woont trouwens het ene half jaar in dit hutje in Palawan, het andere half jaar woont hij in Duitsland! Wat een verschillende werelden... Rond lunchtijd hadden we een lekkere lunch, die we hadden gekocht en meegenomen vanuit de supermarkt. Daarna heb ik nog de rest van de middag gezwommen en natuurlijk veel in de zon gelegen, om te proberen mijn bruine kleurtje nog even te versterken! In de namiddag gingen we terug naar het pension, om allemaal even te douchen. We dineerden in het restaurant van Niko's moeder, die naast het pension zit. Het pension is trouwens van zijn oom, dus de hele familie leeft bij elkaar.. Nadat we gegeten hadden gingen we naar een plek waar we vuurvliegjes konden zien! In een klein bootje vaarden we door een rivier en langs de kant vlogen allemaal vuurvliegjes. Super mooi! Hierna gingen we terug naar het pension om hier tot laat buiten te zitten praten en bier te drinken.
De volgende ochtend nam Niko ons mee naar het Tweede Wereldoorlog museum van zijn opa! Zijn opa had zelf ook nog meegevochten en Niko's overgroot-opa is onthoofd.. Zijn hoofd is in Japan en zijn lichaam in de Filipijnen! Heel interessant om de andere kant van deze oorlog van dichtbij te zien, bij ons gaat het vooral veel over Duitsland etc. etc. terwijl ze hier net zo hard door Japan werden aangevallen. Aan het eind van de middag hebben we spullen gehaald om lekker te barbecueën! We mochten de tuin van Niko's oom gebruiken en hij en zijn gezin mochten in ruil daarvoor natuurlijk met ons mee eten. De barbecue bestond uit kip, vlees en (natuurlijk, want Meike was aanwezig) vis! En we hadden onze eigen broodjes-hamburger in elkaar gezet, heerlijk. De rest van de avond bestond (alweer) uit nog wat gezellig praten tot in de late uurtjes...
Een paar uurtjes nadat ik mijn bed was ingedoken, was het alweer tijd om te verkassen naar de volgende plek in Palawan. We werden opgehaald met een busje (die jammer genoeg helemaal volgepropt werd met de helft van de lokale bevolking, leek het wel...) en na een uur of 2 stonden we aan het strand van Sabbang! We schreven ons gelijk in voor de "onderground river tour" (ook meteen 1 van de 7 wereldwonderen...), want er stond een lange wachtrij, en gingen daarna opzoek naar een pension om de nacht door te brengen. Dit ging snel! We dropten onze tassen in het bamboe-hutje die we geboekt hadden en gingen daarna weer terug naar het strand, we waren namelijk bijna aan de beurt voor de tour! Toen ons nummer dan eindelijk werd omgeroepen, werden we met een vissersbootje naar een eilandje gebracht. Vanaf daar liep je door de "jungle" en na een tijdje kwam je bij de grot, waar je met een klein bootje naar binnen werd gevaren. Onwerkelijk dat zoiets kan! En dat ik even de kans krijg om een van de 7 wereldwonderen te zien.. Super! Hierna gingen we naar een andere jungle waar we ook met een bootje doorheen werden gevaren en nu komt het; er waren apen! Gewoon in het wild en van een paar meter afstand!! Op de terugweg hiervan kwamen we langs de zee, Meike zag golven en hup, Meike lag in de zee. Nog nooit heb ik zo'n hoge golven meegemaakt! Na het uur durende speelkwartier van ons tussen de golven, liepen we het strand verder af om vervolgens een restaurantje te vinden en het diner te eten. Hierna ben ik, voor mijn doen, lekker vroeg het bed ingedoken om even wat nachtrust in te halen!
Daar had ik dan ook de volgende ochtend veel baat bij, we pakten onze tassen weer vroeg in om door te trekken naar het plaatsje Tajtaj. Na een paar uur (4 denk ik) kwamen we hier aan. We bezochten het fort en trokken hierna door naar onze eind bestemming en het mooiste stuk van Palawan; El Nido! We hadden weer snel een pension gevonden en rond een uur of 6 konden we onze spullen hier droppen en onszelf even opfrissen. Hierna zijn we wat gaan eten aan het strand! Niks beters als een visje eten terwijl je met je voeten in het zand zit en de zee op de achtergrond kunt zien! Na het eten hebben we nog een mini strandwandeling gemaakt en zijn we weer met onze voeten in het zand beland, met een biertje erbij dit keer!
De volgende ochtend zaten we weer rond 8 uur aan het strand om te ontbijten. Niet veel later zaten we op de boot om de beroemde eiland tour te doen! We hebben op een dag 9 geweldig mooie plekken bezocht. Van verborgen stranden (dan moest je eerst een stukje zwemmen voordat je er was) naar super witte stranden naar zeesterren en een wereld vol mooie vissen onder water. Onbeschrijfelijk wat je mee maakt op zo'n dag!
Gisteren was een typisch lui dagje; uitgeslapen, strand bezocht, hier weer geslapen, veel in de zon gelegen, in de avond laat eten en op tijd naar bed!
Vandaag was een reisdagje, we vertrokken om 4 uur vanochtend in weer een busje terug naar de beginplek; Puerto Princesa. Nu is het tijd om onze koffers weer te pakken en de vliegtickets weer klaar te leggen. Morgen vliegen we naar Manilla, om hier een nachtje te slapen en de volgende dag vanuit hier naar China en vervolgens Amsterdam te vliegen! Heerlijk vooruitzicht, ik knuffel iedereen dood!!!
Oké, niet dood, want dan heb ik voor niks 11 weken gewacht.
Nou, dit was mijn heerlijke vakantie in Cebu en Palawan!! See you all in Holland :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
